...YOLCU...

Son yolculuğumun,
Çaresizlik kelimelerini sıkıştırıp,
Gittiğin kayıp kente yol alıyorum.

Ey senin için benliğimi yitirdiğim yâr!
Fani dünyayı bırakıp,
Gittiğin ebediyet dünyasına geliyorum.

Yolculuğumda, bir sorgulayıştan başka bir şey yok.
Senle birlikte gelmeyişimin hesabını soruyorlar;
Sessiz kalıyorum,
Cevap veremiyorum.
Suçluluğumu biliyorum,
Senle birlikte gelmem gerekiyordu.

Affet beni yâr!
Kendime lanetler yağdırıyorum,
Sen bir kereye mahsus can verirken;
Ben hergün can veriyorum.

Hatırıma;
El ele tutuştuğumuz,
Göz göze geldiğimiz,
Günbatımıyla birlikte,
Ayrıldığımız gün geliyor aklıma.
O günü gözlerimde canlandırıp;
Beddualar ediyorum sebep olanlara,
İlk değil ve son da olmayan,
Lanet şiirimi yazıyorum onlara...
(GECE YARGICI)
(NUSAYBİN)

Abdulgafur Gündüz